Hoe herken je een burn-out? 10 signalen
Herken je het moment dat je niet meer ‘gewoon moe’ bent? Dat moment waarop je jezelf ’s ochtends uit bed moet slepen, omdat ook na een goede nacht je moe blijft. Het moment waarop rust nemen en even niets doen niet meer genoeg is.
Misschien voel je het al langer. Dat er iets niet meer klopt. Dat er iets je aandacht vraagt, maar je kan er de vinger niet op leggen. Je lijf begint allerlei vage klachten te vertonen. Alsof het naar je fluistert dat het genoeg is. En ergens weet je dat als je niet luistert, je lijf steeds harder gaat roepen.
Een burn-out is niet iets dat je ‘ineens’ overkomt. Het is iets dat zich langzaam opbouwt. Laagje voor laagje. En ieder laagje haalt je verder weg van de energieke persoon die graag leuke dingen doet. Tot je jezelf bijna niet meer herkent. Deze blog is een uitnodiging om stil te worden en te luisteren naar wat jouw lichaam je wil vertellen.
De signalen die je lichaam je geeft zijn niet voor iedereen hetzelfde. Hieronder deel ik 10 veel voorkomende signalen. Misschien herken je er een paar, misschien herken je ze allemaal.
1. Je bent zo moe
Er zijn van die dagen waarop je moe bent na een drukke week. Dat is normaal. Maar bij een burn-out voel je dit altijd. Het is een vermoeidheid die niet wegtrekt na een nacht slapen of een weekendje vrij. Zelfs als je niks doet, voel je je leeg. Alsof je batterij niet alleen leeg is, maar ook stuk. Je wil opladen, maar het lukt niet.
2. Je hoofd blijft draaien
Je ligt in bed, ogen dicht, maar je hoofd blijft maar gaan. Gedachten razen voorbij als een trein zonder tussenstops. “Wat moet ik morgen nog doen?” “Heb ik daar wel goed op gereageerd?” Je wilt slapen, maar je systeem blijft alert. Het voelt alsof je hoofd 24/7 "aan" staat, zonder pauzeknop. En zelfs als je eindelijk in slaap valt, word je niet uitgerust wakker. Er zit geen echte rust meer in je rustmomenten.
3. Alles is teveel
De radio aan in de auto, een drukke supermarkt, een onverwachte vraag van een collega – het voelt alsof alles ineens teveel is. Waar je vroeger moeiteloos schakelde tussen werk, sociale afspraken en je gezin, heb je nu het gevoel alsof constant op scherp staat. Je prikkelfilter lijkt verdwenen en alles komt dubbel zo hard binnen.
4. Je reageert anders dan je gewend bent
Misschien betrap je jezelf erop dat je snauwt op je kinderen die alleen maar aan het spelen zijn. Of dat je ineens in tranen uitbarst om een opmerking van een vriendin. Je voelt ergens dat dit niet is wie je vroeger was, maar je hebt geen idee hoe je anders zou moeten reageren.
5. Je voelt je afgestompt
Je hoort een prachtig liedje, maar het raakt je niet. Dingen waar je eerder blij van werd, lijken nu niet echt binnen te komen. Je voelt je vlak, alsof een filter tussen jou en het leven zit. Alsof alles grijs is en je de kleuren niet kan vinden. Je weet nog wel hoe het zou moeten voelen, maar je voelt het niet meer echt.
6. Ook ontspannen voelt als een moet’je
Een avond wandelen met een vriendin, yoga, of een boek lezen – vroeger was dat voedend. Nu voelt het als nóg iets op je to-do-lijst. Je zegt ja, omdat je denkt dat het goed voor je is, maar diep vanbinnen voel je weerstand. Je merkt dat je steeds vaker afzegt of meegaat met tegenzin. Het is alsof zelfs zelfzorg ‘moeten’ is geworden.
7. Je krijgt allerlei onbestemde pijntjes
Misschien heb je hoofdpijn, misschien is het buikpijn. Of heb je last van je schouders of adem je zo snel. Het is een manier van je lichaam om aan te geven dat het teveel is. Dat er teveel stress is en dat het teveel opgerekt is.
8. Je kan je niet concentreren
Je vergeet vanalles, raakt sneller afgeleid. Multitasken is er al helemaal niet meer bij. Soms sta je in de keuken en heb je geen idee meer wat je er nu eigenlijk kwam doen. Je doet heel hard je best om je aandacht erbij te houden, maar dat lukt niet. Je hoofd is zo moe.
9. Je trekt je terug
Je zegt afspraken af. Niet omdat je mensen niet lief vindt, maar omdat je ze gewoon... niet aan kunt. Een gesprek voeren voelt als werk. Lachen als een inspanning. Je voelt minder de behoefte om te delen, en als iemand vraagt hoe het gaat, zeg je automatisch “goed hoor”, terwijl je iets anders voelt. Je wereld wordt kleiner, stiller. Je verlangt naar verbinding.
10. Je hebt geen controle
Je probeert nog steeds te voldoen. Aan deadlines, verwachtingen, je eigen standaard. Maar het lukt niet meer zoals vroeger. Je vergeet dingen, mist overzicht, raakt gefrustreerd. En terwijl je vroeger alles onder controle had, voelt het nu alsof je alles laat vallen.
Hoe weet ik of iemand een burn-out heeft?
Dit zijn allemaal signalen dat je lichaam in de overlevingsstand zit. Vaak duurt het heel lang voor je dit zelf inziet. Het gaat zo sluimerend, stapje voor stapje, dat je het zelf pas merkt als het te laat is.
Mensen in je omgeving voelen het vaak veel eerder aan. Ze zien een glimlach die je ogen niet bereikt. Ze horen hoe vaak je zegt dat je moe bent of druk. Ze zien hoe je minder straalt en dat je sneller geraakt bent. Hoe je stukje bij beetje jezelf kwijtraakt, terwijl je dat zelf nog niet doorhebt.
Het is net als je kind dat groeit. Jij ziet het iedere dag, waardoor je de groei niet ziet. Anderen zien je kind soms en zien dan de groeispurt die in de tussentijd is geweest. Kijk met deze liefde naar de signalen uit je omgeving. Niet als kritiek op jou, maar als kans om te luisteren naar je lijf en de signalen die het je geeft.
Herken je deze burn-out signalen?
Als je jezelf herkent in (een paar van) deze signalen: je bent niet zwak. Je bent niet “stuk”. Je bent mens. Een mens dat te lang sterk is geweest. En het allermooiste is: er is een weg terug. Naar rust. Naar jezelf. Boek vandaag nog een gratis sessie voor 3 tips om direct met meer energie de dag door te kunnen.