Marie Kondo voor je overvolle hoofd

Ik heb hard gelachen om deze metafoor die ineens in m’n hoofd op plopte. Een burn-out is niets om mee te lachen, maar het maakt de zwaarte van een burn-out wat luchtiger als je ernaar kan kijken als naar een berg shirtjes die je al 10 jaar niet meer hebt gedragen. Hopelijk vind jij dat ook.

Marie Kondo van je hersenen. Als Marie Kondo haar methode de KonMarie methode noemde, is dit dan de PeeMarlijn methode. Als je dit op zijn Engels uitspreekt is het echt zo slecht.

Waar het al moeilijk is om dat shirtje waar je mooie herinneringen aan hebt (maar wat je al 10 jaar niet meer past…) op te ruimen, geldt dat nog veel meer voor overtuigingen die in je hoofd zijn opgeslagen. Alles wat je hebt opgeslagen heeft een doel gehad. Het heeft je helpen leven en overleven in een wereld die snel en hard is.

Maar in de loop van de jaren is je hoofd een rommellade geworden in plaats van een geordend systeem. Je weet wel, zo'n la vol met elastiekjes, lege batterijen, paperclips en dat ene IKEA-schroefje waarvan je weet dat het ergens bij hoort, maar géén idee meer waar. Allemaal mentale troep die je maar bent blijven bewaren. Meestal heb je geen idee meer dat je zoveel rommel in die la hebt zitten, maar ondertussen neemt het zoveel ruimte en energie in dat het je leegzuigt.

Wat als je jezelf de vraag durft te stellen: “wat mag weg?”

Marie Kondo zegt dat je je bij alles wat langskomt kritisch moet beoordelen of het mag blijven, of dat het weg moet. Als je besluit dat het weg mag, bedank het dan voor wat het je heeft gebracht en laat het los. Dit is exact wat we tijdens een sessie ook doen. We kijken samen naar de situaties en overtuigingen die in je leven voorbij zijn gekomen, hoe deze je hebben geholpen om te leven en te overleven en hoe ze je hebben gemaakt tot de persoon die je nu bent. De vraag is dan niet zozeer of het je nog blij maakt (Does this spark joy?), maar of het je nog energie geeft. Sommige gedachten mogen (nog even) blijven, anderen mogen liefdevol de deur uit gelaten worden.

Hoe heb ik mijn hoofd opgeruimd?

Sommige dingen ruim ik op. De overtuiging dat ik altijd hard moet werken of dat alles altijd perfect moet zijn. Andere dingen hou ik wel. Zoals wandelen in de natuur, spelletjes doen met de kinderen en m’n verslaving aan Yogi Tea. Die dingen geven me plezier, ruimte en energie. They spark joy, in mijn hoofd én in mijn lijf.

Het verschil met vroeger is dus niet leeg of vol. Het is dat ik voel: geeft dit me energie of mag ik het loslaten. Daar kies ik iedere keer opnieuw voor. Want iets waar ik vorig jaar nog blij van werd, kan nu als een ballast voelen die ik niet meer met me mee wil dragen.

En he, mijn hoofd is echt geen minimalistische designkast waar alleen het hoogstnoodzakelijke instaat. Ik zie mijn hoofd liever als een volgens mijn systeem geordende kringloopwinkel, waar herinneringen aan een mooi leven een plekje hebben. Voor een ander misschien rommelig of te vol, voor mij liefdevol gekozenen exact zoals het moet zijn.

Nooit meer rommel?

En dat is misschien wel de magie van Marie Kondo voor je brein. Niet dat er nooit meer chaos of rommel is, maar dat jij bepaalt wat je wilt houden en wat er weg mag. Dat is geen quick fix, maar een stapje voor stapje opruimen wat je niet meer mee wilt dragen. Liefdevol en zonder oordeel. Dan ontstaat er langzaam ruimte om dieper in te ademen, te voelen en weer jezelf te zijn.

Wil je meer mensen een glimlach op hun gezicht geven dit hersenspinsel over Marie Kondo voor je hersenen? Deel de blog.